Yine mi Manisaspor?

Uğur İnceman, Selçuk İnan, Caner Erkin, Sezer Öztürk, Hakan Balta, Filip Holosko, Ufuk Ceylan, Yiğit Gökoğlan… İsimler gayet tanıdık. Ortak noktaları Manisaspor çıkışlı ve üç büyüklerde forma giymiş olan veya hâlâ forma giyen futbolcular olmaları. Sizce hepsinin Manisaspor'dan çıkması tesadüf mü? Yoksa sürdürülen bir politikanın sonuçları mı?

Süper Lig’e çıktıklarının 2. senesinde yani 2006-2007 sezonunda Türkiye’ye “Lan acaba dört takımın dışında bir takım daha şampiyon olabilir mi bu ülkede?” sorusunu sordurtan takımdır Manisaspor. Gerçi o sezonun sonunda tüm ülke haklarında “Düşmeseler bari.” diye konuşuyordu ama ilk devrede o bilinci yerleştirdi mi insanların kafasına, yerleştirdi. Nitekim 3 sene sonra Bursaspor’un şampiyon olmasının ülke tarafından kolay hazmedilebilmesinin büyük etkenlerindendir.

Peki neden başarılı olamadı bugüne kadar Manisaspor? Futbolcu konusunda yakaladığı bu istikrar neden futbola yansıyamadı? Her takımın taraftarının hayranlıkla seyrettiği Josh Simpson neden takımdan kaçtı? 2012 yılında Manisaspor’da Ümit Özat denen insan neden takımın başına geçti? Bu soruların cevabı basit tabii ki. Süper Lig’e çıktıkları 2005 yılından beri yürütülen yanlış politika. Futbolcuyu takımı kazandırma konusundaki başarının futbolcuyu takımda tutmada sürdürülememesi. Levent Eriş, Ersun Yanal, Giray Bulak, Yılmaz Vural, Mesut Bakkal, Reha Kapsal, Hakan Kutlu, Hikmet Karaman, Kemal Özdeş, Ümit Özat ve son olarak Reha Erginer… Öyle çok şey yazıp kafanızı karıştırmaya niyetim yok. 7 seneye sığmış 11 isim her şeyi çok güzel anlatmıştır.

Takım şu anda 17. sırada ve önündeki maçlar Mersin İdmanYurdu, Beşiktaş (D), Sivasspor, Gençlerbirliği, Galatasaray(D) maçları. Eğer takım pazar günü Mersin İdman Yurdu maçını kazanamazsa küme düşmesi garanti gibi. Tabii “Küme düşme bir seneliğine kalkacak.” lafı sadece dedikodudan ibaret ise.